Pierwsze dni w przedszkolu
Rady dla rodziców przedszkolaka
- Zaufaj personelowi przedszkola - on wie, jak zaopiekować się Twoim dzieckiem i zrobi to najlepiej jak potrafi. Twoje dziecko będzie czuło się bezpiecznie przy nowej pani tylko wtedy, gdy będzie wiedziało, że Ty też jej ufasz!
- Nie używaj zwrotów typu „dasz radę”, „poradzisz sobie”, „nie będzie tak źle”. Dziecko zacznie traktować przedszkole jako wyzwanie, coś, z czym musi uporać się, a nie jako coś przyjemnego.
- Nie ubarwiaj rzeczywistości. Nie obiecuj czegoś, czego dziecko nie doświadczy faktycznie w przedszkolu np. „będziecie jeść lody na deser i codziennie chodzić do zoo…”
- Wprowadź rytm przedszkolny (poranne wstawanie, godziny posiłków) oraz zwyczaje, np. sprzątanie zabawek przed wyjściem na spacer, zapoznawanie z obcymi równolatkami, danie szansy poznania nowych dorosłych.
- Unikaj pośpiechu, aby zdążyć przytulić dziecko i spokojnie pożegnać się z nim. Nie należy jednak przedłużać samego momentu rozstania. Nie wymykaj się cichaczem, dziecko poczuje się oszukane i straci zaufanie.
- Nie wchodź do sali razem z dzieckiem mimo jego nalegań. Twój pobyt w sali nie zmieni sytuacji, a jednocześnie może źle wpływać na inne dzieci, które są bez rodziców.
- Staraj się na początku odbierać dziecko jak najwcześniej, pamiętając o czytelnych dla dziecka komunikatach: „Przyjdę po ciebie po obiedzie”, „Przyjdę, jak będziecie się bawić na podwórku”, a nie mówić: „Przyjdę po ciebie niedługo”.
- W swoim postępowaniu bądź konsekwentny. Jeżeli zdecydujesz, że dziecko będziesz odbierać o godz. 13.00, to przestrzegaj tego ustalenia. Nie wprowadzaj zmian, zabierając je z przedszkola po obiedzie o 12.30, bo np. może to zrobić babcia, która akurat jest na urlopie.
- Nie daj sobą manipulować. Nie zabieraj z powrotem do domu „rozhisteryzowanego” dziecka z szatni, spod drzwi sali. Lepiej wrócić po dwóch, trzech godzinach i w porozumieniu z wychowawcami, jeśli to jeszcze będzie konieczne, odebrać dziecko niż „poddać się” od razu.
- Towarzysz swojemu dziecku w jego emocjach, nazywaj je i akceptuj. „Wiem, że się boisz”, „To wymaga odwagi”. Pozwól wyrazić złość i negatywne opinie: „Nie lubię pani!”, „Nie lubię Franka!” – dopytaj: „Nie lubisz? A dlaczego? Co ci się nie podoba?”. Należy uczyć rozmowy o trudnych rzeczach, a nie tylko pocieszać i przekonywać, że „będzie dobrze”.
- Nie oszukuj swojego dziecka. Ono musi wiedzieć, że idzie do przedszkola, a nie do sklepu, oraz że spędzi tam dłuższy czas, a nie krótką chwilę.
- Musisz się przygotować na to, że przerwa na weekend lub choroba to zaczynanie od początku.
- Staraj się rozmawiać o przedszkolu, pytając o konkrety: „Widziałem w waszej sali wóz strażacki, bawiłeś się nim?”, „Koło kogo siedziałeś przy obiedzie.
- W obecności dziecka lub kiedy może ono słyszeć (rozmowy telefoniczne z dziadkami, koleżankami), nie mów o trudnościach w przedszkolu lub swoich negatywnych ocenach placówki, lecz akcentuj to, co krok po kroku się udaje i co jest pozytywne.
- Mów pozytywnie o przedszkolu, buduj zaufanie do nauczycieli przedszkola rozmawiaj z maluchem o przedszkolu. Rozbudzaj ciekawość, wręcz prowokuj radosne oczekiwanie na pobyt w przedszkolu.
- Nie strasz dziecka przedszkolem np. „Zobaczysz w przedszkolu to cię nauczą” lub „Jak nie będziesz grzeczny to pójdziesz do przedszkola...”
- W sprawach jedzenia nie decyduj za dziecko – "Proszę nie dawać mojemu dziecku zupy, jajek (itd.), bo nie lubi". Jeżeli nie ma żadnych przeciwwskazań lekarskich dotyczących danej potrawy, spróbuj zachęcić do jej zjadania.
- Dodawaj maluchowi wiary w siebie: „Jestem z ciebie dumny, mój przedszkolaku”.
- Zaopatrz dziecko w opiekuna w postaci ulubionej przytulanki (nie zapomnij jej zabrać z przedszkola z powrotem).
- Chwal swoje dziecko za każdy drobny sukces. Częściej niż zwykle przytulaj je, okazuj miłość, ale nie nagradzaj kupując kolejną zabawkę czy słodycze.
- Odpowiadaj zawsze na pytania dziecka w sposób zrozumiały, odwołując się do jego własnego rozumu.
- Szanuj dziecko, jako osobę i nigdy go nie wyśmiewaj.
- Akceptuj dziecko i wspieraj je, staraj się zrozumieć jego stres.
- Spędzaj ze swym dzieckiem dużo czasu po południu, pytaj i słuchaj.
- Czuwaj nad bezpieczeństwem emocjonalnym swojego dziecka w przedszkolu, współpracuj z wychowawcami oraz pedagogiem.
Mów wprost o swoich obawach, rozterkach, spostrzeżeniach i, również otwarcie, wysłuchuj uwag i wskazówek. Daj szansę swojemu dziecku. Daj szansę personelowi przedszkola. Pomagaj dziecku w osiągnięciu samodzielności:
- przyzwyczajaj do samodzielnego załatwiania potrzeb fizjologicznych, mycia rąk i buzi, ubierania i rozbierania się, korzystania z chusteczek higienicznych
- ucz zdejmowania i zakładania ubrań
- dobieraj garderobę, która łatwo się zdejmuje (spodenki z gumką, luźne bluzy wciągane przez głowę, buciki na rzepy lub zamek)
- wdrażaj dziecko do utrzymywania w ładzie i porządku garderoby
- zachęcaj do samodzielnego jedzenia – picia z kubka, używania łyżki podczas posiłków
- odzwyczaj dziecko od smoczka i butelki, pampersa
- motywuj dziecko do samodzielności, stosuj pochwały, np. "Złożyłeś zabawki sam, jak prawdziwy przedszkolak"
- zachęcaj do odkładania zabawek na wyznaczone miejsce
- organizuj dziecku zabawy ruchowe, np. bieganie, chodzenie po schodach, wspinanie się
- stwarzaj okazje sprzyjające rozwojowi mowy
- wdrażaj dziecko do przestrzegania umów i zasad
- dostosuj rytm dnia do potrzeb przyszłego przedszkolaka.